-- Eskerrik asko Xixili, ez dakizu zenbaterainoko mesedea egin didazun. Berriro zoriontsua naiz eta ez ni bakarrik, Txuri ere oso pozik dago. Ez da gelditzen saltoka
-- Bai, nik mesedea egin nizun, baina zuk ez duzu hitza bete.
-- Ez esan hori, ni amorratzen nago zuri mesede bat egiteko eta, bene benetan ari naiz.
-- Badut idei bat. Erakutsi behar didazu olerkiak idazten, horrela ordainduko duzu nerekin duzun zorra.
-- Bikain! Nik dakidana erakutsiko dizut, baina....laugarren mailako Poeta naiz.
-- Asentxio ez esan gehiago hori! Zu laugarren mailan bazaude, ni nongo mailan nago orduan?
-- Arrazoi duzu. Poeta, bizia maite duen edonor da, eguzkia, egunsentia, izarrak miresten dituen edonor da; amon bat negarrez ikusten duenean hunkitzen den edonor, aiton bati bizkarrretik heltzen dion edonor, gaiso bati irribarrea dohainik eskeintzen dion edonor, haur bati musu bat ematen dion edonor eta Bertsoak eta Olerkiak idazten duen edonor.
Beno eta ez baldin badu idazten ere bai. Idazteko erreztasuna behar da eta mundu guztiak ez du trebezi hori.
-- Ni ere Poeta naiz orduan!
-- Noski Xixili, orain konturatu al zara?
-- Ez…gertatzen dena hor kanpoan ez duela giro berdina egiten. Horregatik etorri naiz baratza honetara bizitzea. Hemen Poeta sentitzen naiz.
-- Poeta eta Poesia zara! Zu Poesi garbi garbia zara, zara emea, pertsona emea, lodia, zure berrehun kilo horiek urrea dira.
-- Benetan ari al zara Asentxio?
-- Nik ez dut gezurrik esaten. Poesia lodia izan behar du, kalitateak asko pisatzen du. Kultura koipez osatuta egon behar du, bestela ez da Kultura, itxura besterik ez da, eta haizeak errez eramaten du.
-- Zenbat dakizun Asentxio! Beizaman denak horrelakoak al zarete?
-- Gehienak bai. Beno orain, ikusiko dugu nola egiten den olerki bat. Adibide modura; hartuko dugu Pablo Nerudak bere maiteari egin ziona.
Konturatuko zara nola hitz justuak dituen, justu justu behar dituenak, ez dela batere luzea, errez ulertzen dena eta mezua duena.
Bizian egin dudan gauzarik onena
zuri begiratzea izandu da,
politena
zu ikustea,
ederrena
zu ezagutzea,
zoragarriena
zu maitatzea.
Maite zaitut.
-- Zein polita den! Guztatuko zitzaizun, ezta?
Xixili isil isilik gelditu da, pentsatzen dago, zerbait gogoratzen bezela.
-- Hori Albatzisketako Praskuk andregaiari bidali zion, soldaduzkan zegoenean.
-- Gauza horiek ez dira esaten Xixili. Ardo ona botila dotorean errezago saltzen da.
-- Ardoa ona baldin bada, edozein botilan saltzen da. Eta beste gauza bat esan behar dizut, Poesia saldu behar da, Poeta saldu gabe. Poesiak, egia izan behar du.
-- Arraioa, azkar ikasten duzu zuk!
-- Amezketan kultura gutxi, baina talentu asko dago.
-- Bai, nik mesedea egin nizun, baina zuk ez duzu hitza bete.
-- Ez esan hori, ni amorratzen nago zuri mesede bat egiteko eta, bene benetan ari naiz.
-- Badut idei bat. Erakutsi behar didazu olerkiak idazten, horrela ordainduko duzu nerekin duzun zorra.
-- Bikain! Nik dakidana erakutsiko dizut, baina....laugarren mailako Poeta naiz.
-- Asentxio ez esan gehiago hori! Zu laugarren mailan bazaude, ni nongo mailan nago orduan?
-- Arrazoi duzu. Poeta, bizia maite duen edonor da, eguzkia, egunsentia, izarrak miresten dituen edonor da; amon bat negarrez ikusten duenean hunkitzen den edonor, aiton bati bizkarrretik heltzen dion edonor, gaiso bati irribarrea dohainik eskeintzen dion edonor, haur bati musu bat ematen dion edonor eta Bertsoak eta Olerkiak idazten duen edonor.
Beno eta ez baldin badu idazten ere bai. Idazteko erreztasuna behar da eta mundu guztiak ez du trebezi hori.
-- Ni ere Poeta naiz orduan!
-- Noski Xixili, orain konturatu al zara?
-- Ez…gertatzen dena hor kanpoan ez duela giro berdina egiten. Horregatik etorri naiz baratza honetara bizitzea. Hemen Poeta sentitzen naiz.
-- Poeta eta Poesia zara! Zu Poesi garbi garbia zara, zara emea, pertsona emea, lodia, zure berrehun kilo horiek urrea dira.
-- Benetan ari al zara Asentxio?
-- Nik ez dut gezurrik esaten. Poesia lodia izan behar du, kalitateak asko pisatzen du. Kultura koipez osatuta egon behar du, bestela ez da Kultura, itxura besterik ez da, eta haizeak errez eramaten du.
-- Zenbat dakizun Asentxio! Beizaman denak horrelakoak al zarete?
-- Gehienak bai. Beno orain, ikusiko dugu nola egiten den olerki bat. Adibide modura; hartuko dugu Pablo Nerudak bere maiteari egin ziona.
Konturatuko zara nola hitz justuak dituen, justu justu behar dituenak, ez dela batere luzea, errez ulertzen dena eta mezua duena.
Bizian egin dudan gauzarik onena
zuri begiratzea izandu da,
politena
zu ikustea,
ederrena
zu ezagutzea,
zoragarriena
zu maitatzea.
Maite zaitut.
-- Zein polita den! Guztatuko zitzaizun, ezta?
Xixili isil isilik gelditu da, pentsatzen dago, zerbait gogoratzen bezela.
-- Hori Albatzisketako Praskuk andregaiari bidali zion, soldaduzkan zegoenean.
-- Gauza horiek ez dira esaten Xixili. Ardo ona botila dotorean errezago saltzen da.
-- Ardoa ona baldin bada, edozein botilan saltzen da. Eta beste gauza bat esan behar dizut, Poesia saldu behar da, Poeta saldu gabe. Poesiak, egia izan behar du.
-- Arraioa, azkar ikasten duzu zuk!
-- Amezketan kultura gutxi, baina talentu asko dago.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo ipuina : GOENAGA BASERRIA
No hay comentarios:
Publicar un comentario