ARRAZOIA EZ DA EGIA


Gabonetako giroan gaude. Atzo bertan oso eguraldi ona egiten zuen eta gaur berriz, euria, haizea, eta hotza. Igeltsero lanean nenbilenean, ez nuen batere maite koktel hori.
Baina jarraitu behar da eraikitzen. Zoriona eta etxeak berdin eraikitzen dira : ausardia + logika + Maitasuna. Hori da formula. Beno, nerea behintzat.
Xixilik eta Asentxiok ez dute inoren beharrik ofizioa jakiteko, oso ondo dakite nola ikuitzen den botoia, sentimenduak gori gori ipintzeko.

-- Ez dakizu zenbat aldatu den nere bizia zure ondoan.

Asentxio gorritu egin da, horrelakotan oso gaizki jartzen da, zeren zakila sudurraren lekuan dauka eta gorritu beharrean handitu egiten zaio.

-- Ez didazu ezer esan behar?
-- Ez dut ezer esateko momentu honetan.
-- Ba nik bai. Zuk ematen didazu indarra goizero, goizero, esnatu, jaiki, jantzi eta baratzara ateratzeko bizia musukatzera.
-- Ezagutu zintudanean, berehala ohartu nintzen, zure berrehun kilo koriek poesia zirela. Ez dago zure gorputzean koipe gramo bakar bat, liluratzen ez didana.
-- Maite nauzu Asentxio?
-- Gerezia fruitu freskoa da eta Udaberrian heltzen da, Maitasuna fruitu lehorra da, su ondoan heltzen dena, erreta bukatzen ez duenean.
-- Erreta ez dakit, baina martxa honetan, ederki prejituta bukatu behar dut nik. Noiz utziko didazu sudurra ikuitzen?
-- Asentxio, Asentxio!!! Xiixilik poesia egin du, poesia, txabola onduan dago. ...
Ansolak bere tontorretik dena ikusten du, ikusten duenean....
Egia da, poesi bat edo zerbait egin du, hemendik ikusten da paper txuri bat porruen ondoan.

-- Zergatik ez didazu ezer esan?

Orain gorritu dena Xixili izanda.

-- Lotsatu egiten naiz.
-- Lotsatu, zergatik?
-- Ni idazten hasi berria naiz. Seguraski ez du ezertarako balio.
-- Dena balio du, gainera poesia ardoa bezela da, ona edo oso ona.


Gure bikotea irakurtzen dago. Ze bitxia egiten den baratzan irakurtzea.
Dena den, oraingo moda da, atxurrarekin idatzi eta baratzan irakurtzea.

Arrazoia ez da egia,
ez da argi garbia,
ez da pertsonak
jan behar dugun garia.
Arrazoia lotsagabea da,
boterearen maitalea,
dirudunen neskamea,
argudio merkea,
zoritxarrez askotan
injustiziaren labea.
-- Nola egin duzu hori?
Xixiliri ez zaio batere gustatu galdera. Ez du erantzuteko asmorik.
-- Ez didazu ezer esan behar?
-- Zer nahi duzu esatea. Burura etorri zait eta kitto.
-- Horrela, bapatean, inspiratuta egon gabe?
-- Ni zer dakit Asentxio, zetorren bezela idatzi egin dut. Besterik gabe.
-- Nola nik zer dakit, Poeta batek jakin behar du, zer idazten duen. Norbaitek zerbait galdetzen ba dio, ez duelako ulertu, egileak explikatu egin behar dio.
-- Eta egileak ez baldin badaki explikatzen, zer egin behar du, suizidatu?
-- Ez zaitut ulertzen. Inspirazioa baduzu, oso errez idazten duzu, baino gero ez dakizu poesia explikatzen. Hori nola jaten da?
-- Agian ez dudalako ulertu. Gauzak ez dira ulertu behar, neri txokolatea pila gustazen zait eta ez dut ulertzen. Zuk bizia asko maite duzu, asko gustatzen zaizu eta ulertzen duzu? Ulertzen duzu jaiotzen garela hiltzeko, ulertzen duzu?
-- Zer esaten ari zara emakumea?
-- Entzun duzuna. Zuek, erdipurdiko intelektualak ez duzue inoiz baloratuko,
txurreroak egiten dugun lana. Ez duzue onartzen hirugarren mailan, KULTURA egiten denik.
-- Lasaitu zaitez Xixili, ni ere txurreroa naiz. Zurekin piskat eztabaidatzea nahi nuen, beste ezer ez.
-- Nik ez dut eztabaidatu nahi. Esan nizuen Amezketan Kultura gutxi dagoela, Amezketarrak talentua daukagu, erruz gainera.
Xixili haserretu eginda. Asentxiok nahi gabe, mina eman dio.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
hurrengo ipuina :

No hay comentarios:

Publicar un comentario